Sen beni unutursun…

Bugün bir başkayım…

Vakit; güzlerden kalma bir güz… İçimde bozkırlar yanıyor… En ılıman, en kırılgan yanlarım yaralanmış şimdi. Uzaklaştıkta uzaklaşıyor gibisin içimde.

Bugün bir başkayım…

Nil’imsi bir öfkeyle bölünüyor okyanuslarım. Nursuz topraklarda kalmış gibi ellerim… Bir çırpıda kopuyor fırtınalar içimde, depremlerden kalma, artçı acılar vuruyor yüreğime… Yıkık dökük, gecekondu duygular sarıyor dört bir yanımı…

Bugün bir başkayım…

Ülkeler uzaklaşıyor ayaklarımın altından…

Sen uzaklaşıyorsun…

En kırıcı gülüşlerinle uzaklaşıyorsun…

Yarım kalmış bütün öykülerim koynumda, yapayalnızım buralarda.

Sen, gidiyorsun…

Kahrolayım…

Sen…

Üstelik biliyorum…

Sen beni unutursun…

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *