Zifirî

bir karanlık uçurumda ruhum
dibimde
tepemde sen
bir zifirî yalnızlık
şu üzerime çöken
küsmüş bütün coşkularım hayata
yorgunluklarım zifirî
yüreğimi sıkıyor
sensiz gecelerin karanlık elleri

en bitkin öyküler dökülüyor ilhamlarımdan
bedevi bütün sensiz şehirler
kutsal acılar sızıyor yüreğimden
kah yusuf’um
kah eyyüb sensiz
gırtlağıma kadar batmışım aşka
sensiz
kulluğum zifirî
kıblem zifirî

çırpınıyor istanbul bu gece
acılarla debeleniyor bütün varoş yanlarım
yüreğimin gecekondu köşesinde bir aşk
seyyar çığlıklar kopuyor yüreğimden
bir ümitsiz ayrılık işliyor
iliklerime
sensiz
şehrim zifirî
ülkem zifirî

sensiz
ben zifirî
sensiz
sen bile zifirî

Sebahattin Çelebi

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *